ဝါဆိုလပြည့်ကျော် ( ၅ ) ရက်နေ့သည်
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တ အခါတော်နေ့ ဖြစ်သည်။
ဝါဆိုလပြည့်ကျော် ငါးရက်နေ့တွင် မြတ်စွာဘုရားသည် ပဉ္စဝဂ္ဂီငါးဦးတို့အား အနတ္တလက္ခဏသုတ် ဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်ကို အကြောင်းပြု၍ ဝါဆိုလပြည့်ကျော် ငါးရက်နေ့ကို အနတ္တလက္ခဏအခါတော်နေ့အဖြစ် သတ်မှတ်ကြပါသည်။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဘုရားဖြစ်တော်မူပြီး၍
( ၂ )လအကြာ ဝါဆိုလပြည့်နေ့တွင် ဗာရာဏသီပြည်အနီး ဣသိပတန
ဘေးမဲ့တော၌ ကောဏ္ဍည၊ ဝပ္ပ၊ ဘဒ္ဒိယ၊
မဟာနာမ်၊အဿဇိအမည်ရသော
ပဉ္စဝဂ္ဂီတို့ကို အမှူးထား၍ ဓမ္မစကြာ
တရားတော်ကို ဟောကြားတော်မူပါသည်။
ပဉ္စဝဂ္ဂီငါးဦးတို့သည်
လွန်စွာနှစ်ခြိုက်ကြပါ၏။
အရှင် ကောဏ္ဍညမှာမူ နှစ်ခြိုက်ရုံမက
ဖြစ်သမျှ ပျက်ရတာချည်းပဲ ဟု တရားမျက်စိအမြင်ဖြင့် သောတာပတ္တိမဂ် ဉာဏ်ရကာ သောတာပန်ဖြစ်သွား၏။
အရှင်ကောဏ္ဍည သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်
ရပြီကို သိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်
ကောဏ္ဍည တရားကို သိသွားပြီ ဟု
မိန့်ကြားတော်မူ၏။
သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ကို ရပြီးသော အရှင်ကောဏ္ဍညသည် မြတ်စွာဘုရားထံ ရဟန်းအဖြစ်ကို လျှောက်ထားတောင်းပန်
သဖြင့် ဧဟိဘိက္ခု ရဟန်းအဖြစ်ကို ရလေ၏။
အရှင်ဝပ္ပ၊အရှင်ဘဒ္ဒိယ၊အရှင်မဟာနာမ်၊ အရှင်အဿဇိ တို့မှာမူ ဓမ္မစကြာတရားကို နာကြားစဉ်က မဂ်ဉာဏ်ကို မရကြသေး၍ ရဟန်းပြုပေးရန် မလျှောက်ထားကြသေးပေ။
မြတ်စွာဘုရား ညွှန်ကြားတော်မူသည့်
အတိုင်း ဝါဆိုလပြည့်ကျော် တစ်ရက်
နေ့မှစ၍ မဂ္ဂသစ္စာကို ပွားများအားထုတ်
ကြသဖြင့် လေးပါးလုံး အစဉ်အတိုင်း
တရားရကြ၍ သောတာပန်များ
ဖြစ်ပြီးမှ ဧဟိဘိက္ခု ရဟန်းအဖြစ်ကို
အသီးသီး ရကြ၏။
ဝါဆိုလပြည့်နေ့တွင် အရှင်ကောဏ္ဍည
လပြည့်ကျော် တစ်ရက်နေ့တွင် အရှင်ဝပ္ပ
လပြည့်ကျော်နှစ်ရက်နေ့၌ အရှင်ဘဒ္ဒိယ
လပြည့်ကျော် သုံးရက်နေ့၌ အရှင်မဟာနာမ်
လပြည့်ကျော် လေးရက်နေ့၌
အရှင်အဿဇိတို့သည် အသီးသီး
သောတာပန် ဖြစ်တော်မူကြသည်။
ဝါဆိုလပြည့်ကျော်ငါးရက်နေ့၌မူ မြတ်စွာဘုရားသည် ပဉ္စဝဂ္ဂီတို့အား
အနတ္တလက္ခသုတ် ဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူရာ ငါးပါးလုံး
အရဟတ္တဖိုလ်အထိ တရားသိကြ၍
ကိလေသာခပ်သိမ်း ငြိမ်းအေးကြကာ
ရဟန္တာများ ဖြစ်သွားကြ၏။
ဤသို့သော အကြောင်းအချက်များကြောင့် ဝါဆိုလပြည့်ကျော် ငါးရက်နေ့ကို
ရဟန္တာနေ့အဖြစ်လည်း ထူးထူးမြတ်မြတ်
သတ်မှတ်ခဲ့ကြပါသည်။
ထို နေ့ထူးနေ့မြတ်ဖြစ်သော
ဝါဆိုလပြည့်ကျော် ငါးရက်နေ့တွင် အနတ္တလက္ခဏသုတ္တန် ဒေသနာတော်ကို
ဖတ်ရှု မှတ်သား နာကြား ကျင့်ကြံ
အားထုတ်၍ ရွတ်ဖတ် ပူဇော်သင့်လှပါပေ၏။
နမော
တဿ ဘဂဝတော
အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။
အနတ္တလက္ခဏသုတ် ပါဠိတော်
အနတ္တလက္ခဏသုတ် အမွှန်း
ဓမ္မစက္ကံ ပဝတ္တေတွာ၊
အာသဠှိယံ ဟိ ပုဏ္ဏမေ။
နဂရေ ဗာရာဏသိယံ၊
ဣသိပတန ဝှယေ ဝနေ။
ပါပေတွာဒိ ဖလံ နေသံ၊
အနုက္ကမေနဒေသယိ။
ယံ တံ ပက္ခဿ ပဉ္စမျံ၊
ဝိမုတ္တတ္ထံ ဘဏာမ ဟေ။
အနတ္တလက္ခဏသုတ် နိဒါန်း
ဧဝံ မေ သုတံ ဧကံ သမယံ
ဘဂဝါ ဗာရာဏသိယံ ဝိဟရတိ
ဣသိပတနေ မိဂဒါယေ။
တတြ ခေါ ဘဂဝါ ပဉ္စဝဂ္ဂိယေ
ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ ဘိက္ခဝေါတိ။
ဘဒ္ဒန္တေတိ တေ ဘိက္ခူ
ဘဂဝတော ပစ္စေဿာသုံ။
ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ
ရူပက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
ရူပံ ဘိက္ခဝေ အနတ္တာ
ရူပဉ္စ ဟိဒံ ဘိက္ခဝေ အတ္တာ အဘဝိဿ၊
နယိဒံ ရူပံ အာဗာဓာယ သံဝတ္တေယျ။
လဗ္ဘေထ စ ရူပေ ဧဝံ မေ ရူပံ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ ရူပံ မာ အဟောသီ တိ။
ယသ္မာ စ ခေါ ဘိက္ခေ၀ ရူပံ အနတ္တာ၊
တသ္မာ ရူပံ အာဗာဓာယ သံဝတ္တတိ။
န စ လဗ္ဘတိ ရူုပေ ဧဝံ မေ ရူပံ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ ရူပံ မာ အဟောသီ တိ။
ဝေဒနာက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
ဝေဒနာ အနတ္တာ
ဝေဒနာ စ ဟိဒံ ဘိက္ခေ၀ အတ္တာ အဘဝိဿ၊
နယိဒံ ဝေဒနာ အာဗာဓာယ သံဝတ္တေယျ။
လဗ္ဘေထ စ ဝေဒနာယ
ဧဝံ မေ ဝေဒနာ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ ဝေဒနာ မာ အဟောသီ တိ။
ယသ္မာ စ ခေါ ဘိက္ခဝေ ဝေဒနာ အနတ္တာ၊
တသ္မာ ဝေဒနာ အာဗာဓာယ သံဝတ္တတိ။
န စ လဗ္ဘတိ ဝေဒနာယ
ဧဝံ မေ ဝေဒနာ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ ဝေဒနာ မာ အဟောသီ တိ။
သညာက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
သညာ အနတ္တာ
သညာ စ ဟိဒံ ဘိက္ခဝေ အတ္တာ အဘဝိဿ၊
နယိဒံ သညာ အာဗာဓာယ သံဝတ္တေယျ။
လဗ္ဘေထ စ သညာယ
ဧဝံ မေ သညာ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ သညာ မာ အဟောသီ တိ။
ယသ္မာ စ ခေါ ဘိက္ခဝေ သညာ အနတ္တာ၊
တသ္မာ သညာ အာဗာဓာယ သံဝတ္တတိ။
န စ လဗ္ဘတိ သညာယ
ဧဝံ မေ သညာ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ သညာ မာ အဟောသီ တိ။
သင်္ခါရက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
သင်္ခါရာ အနတ္တာ
သင်္ခါရာ စ ဟိဒံ ဘိက္ခဝေ အတ္တာ အဘဝိဿံသု၊
နယိဒံ သင်္ခါရာ အာဗာဓာယ သံဝတ္တေယျုံ။ လဗ္ဘေထ စ သင်္ခါရေသု
ဧဝံ မေ သင်္ခါရာ ဟောန္တု၊
ဧဝံ မေ သင်္ခါရာ မာ အဟေသုန္တိ။
ယသ္မာ စ ခေါ ဘိက္ခဝေ သင်္ခါရာ အနတ္တာ၊
တသ္မာ သင်္ခါရာ အာဗာဓာယ သံဝတ္တန္တိ။
န စ လဗ္ဘတိ သင်္ခါရေသု
ဧဝံ မေ သင်္ခါရာ ဟောန္တု၊
ဧဝံ မေ သင်္ခါရာ မာ အဟေသုန္တိ။
ဝိညာဏက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
ဝိညာဏံ အနတ္တာ
ဝိညာဏဉ္စ ဟိဒံ ဘိက္ခဝေ အတ္တာ အဘဝိဿ၊
နယိဒံ ဝိညာဏံ အာဗာဓာယ သံဝတ္တေယျ။ လဗ္ဘေထ စ ဝိညာဏေ
ဧဝံ မေ ဝိညာဏံ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ ဝိညာဏံ မာ အဟောသီတိ။
ယသ္မာ စ ခေါ ဘိက္ခဝေ ဝိညာဏံ အနတ္တာ၊
တသ္မာ ဝိညာဏံ အာဗာဓာယ သံဝတ္တတိ။
န စ လဗ္ဘတိ ဝိညာဏေ
ဧဝံ မေ ဝိညာဏံ ဟောတု၊
ဧဝံ မေ ဝိညာဏံ မာ အဟောသီ တိ။
ရူပက္ခန္ဓာ၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါး
တံ ကိံ မညထ ဘိက္ခဝေ၊
ရူပံ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ တိ။
အနိစ္စံ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ၊ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ တိ။
ဒုက္ခံ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမ ဓမ္မံ၊
ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ
ဧတံ မမ၊ ဧသောဟမသ္မိ၊
ဧသော မေ အတ္တာ တိ။
နော ဟေတံ ဘန္တေ။
နာမက္ခန္ဓာလေးပါး၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါး
ဝေဒနာ နိစ္စာ ဝါ အနိစ္စာ ဝါ တိ။
အနိစ္စာ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ၊ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ တိ။
ဒုက္ခံ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမ ဓမ္မံ၊
ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ
ဧတံ မမ၊ ဧသောဟမသ္မိ၊
ဧသော မေ အတ္တာ တိ။
နော ဟေတံ ဘန္တေ။
သညာ နိစ္စာ ဝါ အနိစ္စာ ဝါ တိ။
အနိစ္စာ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ၊ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ တိ။
ဒုက္ခံ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမ ဓမ္မံ၊
ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ
ဧတံ မမ၊ ဧသောဟမသ္မိ၊
ဧသော မေ အတ္တာ တိ။
နော ဟေတံ ဘန္တေ။
သင်္ခါရာ နိစ္စာ ဝါ အနိစ္စာ ဝါ တိ။
အနိစ္စာ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ၊ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ တိ။
ဒုက္ခံ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမ ဓမ္မံ၊
ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ
ဧတံ မမ၊ ဧသောဟမသ္မိ၊
ဧသော မေ အတ္တာ တိ။
နော ဟေတံ ဘန္တေ။
ဝိညာဏံ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ တိ။
အနိစ္စံ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ၊ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ တိ။
ဒုက္ခံ ဘန္တေ။
ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမ ဓမ္မံ၊
ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ
ဧတံ မမ၊ ဧသောဟမသ္မိ၊
ဧသော မေ အတ္တာ တိ။
နော ဟေတံ ဘန္တေ။
ရုပ်တရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
တသ္မာ တိဟ ဘိက္ခဝေ
ယံကိဉ္စိ ရူပံ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ
အဇ္ဈတ္တံ ဝါ ဗဟိဒ္ဓါ ဝါ သြဠာရိကံ ဝါ
သုခုမံ ဝါ ဟီနံ ဝါ ပဏီတံ ဝါ
ယံ ဒူရေ သန္တိကေ ဝါ၊ သဗ္ဗံ ရူပံ နေတံ မမ၊
နေသောဟမသ္မိ၊ န မေသော အတ္တာတိ
ဧဝမေတံ ယထာဘူတံ သမ္မပ္ပညာယ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ။
ဝေဒနာတရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
ယာကာစိ ဝေဒနာ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာ
အဇ္ဈတ္တံ ဝါ ဗဟိဒ္ဓါ ဝါ သြဠာရိကာ ဝါ
သုခုမာ ဝါ ဟီနာ ဝါ ပဏီတာ ဝါ
ယာ ဒူရေ သန္တိကေ ဝါ၊
သဗ္ဗာ ဝေဒနာ နေတံ မမ၊
နေသောဟမသ္မိ၊ န မေသော အတ္တာတိ
ဧဝမေတံ ယထာဘူတံ သမ္မပ္ပညာယ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ။
သညာတရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
ယာကာစိ သညာ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာ
အဇ္ဈတ္တံ ဝါ ဗဟိဒ္ဓါ ဝါ သြဠာရိကာ ဝါ
သုခုမာ ဝါ ဟီနာ ဝါ ပဏီတာ ဝါ
ယာ ဒူရေ သန္တိကေ ဝါ၊သဗ္ဗာ သညာ နေတံ မမ၊
နေသောဟ မသ္မိ၊ န မေသော အတ္တာတိ
ဧဝမေတံ ယထာဘူတံ သမ္မပ္ပညာယ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ။
သင်္ခါရတရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
ယေကေစိ သင်္ခါရာ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နာ
အဇ္ဈတ္တံ ဝါ ဗဟိဒ္ဓါ ဝါ သြဠာရိကာ ဝါ
သုခုမာ ဝါ ဟီနာ ဝါ ပဏီတာ ဝါ
ယေ ဒူရေ သန္တိကေ ဝါ၊သဗ္ဗေ သင်္ခါရာ နေတံ မမ၊
နေသောဟမသ္မိ၊ န မေသော အတ္တာတိ
ဧဝမေတံ ယထာဘူတံ သမ္မပ္ပညာယ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ။
ဝိညာဏ်တရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
ယံကိဉ္စိ ဝိညာဏံ အတီတာနာဂတပစ္စုပ္ပန္နံ
အဇ္ဈတ္တံ ဝါ ဗဟိဒ္ဓါ ဝါ သြဠာရိကံ ဝါ
သုခုမံ ဝါ ဟီနံ ဝါ ပဏီတံ ဝါ
ယံ ဒူရေ သန္တိကေ ဝါ၊သဗ္ဗံ ဝိညာဏံ နေတံ မမ၊
နေသောဟ မသ္မိ၊ န မေသော အတ္တာတိ
ဧဝမေတံ ယထာဘူတံ သမ္မပ္ပညာယ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ။
နိဗ္ဗိန္ဒဉာဏ်မှစ၍
မဂ်ကိစ္စတစ်ဆယ့်ခြောက်ချက်ဖြစ်ပုံ
ဧဝံ ပဿံ ဘိက္ခဝေ သုတဝါ အရိယသာဝကော
ရူပသ္မိမ္ပိ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊
ဝေဒနာယပိ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊
သညာယပိ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊
သင်္ခါရေသုပိ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊
ဝိညာဏသ္မိမ္ပိ နိဗ္ဗိန္ဒတိ။
နိဗ္ဗိန္ဒံ ဝိရဇ္ဇတိ။
ဝိရာဂါ ဝိမုစ္စတိ။
ဝိမုတ္တသ္မိံ ဝိမုတ္တမီတိ ဉာဏံ ဟောတိ။
ခီဏာ ဇာတိ။ ဝုသိတံ ဗြဟ္မစရိယံ။
ကတံ ကရဏီယံ။
နာပရံ ဣတ္ထတ္တာယာတိ ပဇာနာတိ။
ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းများ ရဟန္တာဖြစ်ပုံ
ဣဒမဝေါစ ဘဂဝါ၊
အတ္တမနာ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာ
ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဘာသိတံ အဘိနန္ဒုန္တိ။
ဣမသ္မိံ စ ပန ဝေယျာကရဏသ္မိံ
ဘညမာနေ ပဉ္စဝဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ
အနုပါဒါယ အာသဝေဟိ စိတ္တာနိ ဝိမုစ္စိံသူတိ။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ။
၇။အနတ္တလက္ခဏသုတ္တ၊
ဥပယဝဂ်၊ ခန္ဓဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်။
အနတ္တလက္ခဏသုတ် မြန်မာပြန်
အနတ္တလက္ခဏသုတ် အမွှန်း
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဝါဆိုလပြည့်နေ့တွင် ဗာရာဏသီပြည်၏
အနီး ဣသိပတနခေါ် မိဂဒါဝုန်တော၌ ပဉ္စဝဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော ကောဏ္ဍည၊
ဝပ္ပ၊ ဘဒ္ဒိယ၊ မဟာနာမ်၊ အဿဇိ
ရဟန်းငါးဦးတို့အား ဓမ္မစကြာဒေသနာတော်
ကို ဟောတော်မူ၍
နေ့ရက်အစဉ် ထေရ်စဉ်ဝါလိုက် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ဆိုက်ရောက်
စေတော် မူပြီး၍ ဝါဆိုလပြည့်ကျော်(၅)ရက်
မြောက်သောနေ့၌ ထိုပဉ္စဝဂ္ဂီငါးဦးတို့၏ အရဟတ္တဖိုလ်အကျိုးငှာ
အနတ္တလက္ခဏသုတ်ကို
ဆက်၍ဟောတော်မူပြီ
ထိုအနတ္တလက္ခဏသုတ်ကို
အို သူတော်ကောင်းတို့ အကျွနု်ပ်တို့သည် ရွတ်ဆိုပွားများကြပါကုန်စို့။
အနတ္တလက္ခဏသုတ် နိဒါန်း
အခါတစ်ပါး၌ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗာရာဏသီပြည် ဣသိပတန မိဂါဝုန်တော၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူ၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို ရဟန်းတို့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရားဟု ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ပြန်ကြား
လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရူပက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
ရဟန်းတို့ ရုပ်သည် အတ္တမဟုတ်၊
ရဟန်းတို့ ရုပ်သည် အတ္တဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊
ဤရုပ်သည် နာကျင်ခြင်းငှါ မဖြစ်ရာ၊
ငါ၏ရုပ်သည် ဤသို့ဖြစ်စေ၊
ငါ၏ရုပ်သည် ဤသို့ မဖြစ်စေလင့်ဟု
ရုပ်၌ တောင့်တမှုကို ရကောင်းရာ၏။
ရဟန်းတို့ ရုပ်သည် အတ္တမဟုတ်သောကြောင့် နာကျင်ခြင်းငှာ ဖြစ်၏။
ငါ၏ရုပ်သည် ဤသို့ဖြစ်စေ၊
ငါ၏ရုပ်သည် ဤသို့ မဖြစ်စေလင့်ဟု
ရုပ်၌ တောင့်တမှုကို ရလည်းမရ။
ဝေဒနာက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
ဝေဒနာသည် အတ္တမဟုတ်၊
ရဟန်းတို့ ဝေဒနာသည် အတ္တဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ ဤဝေဒနာသည် နာကျင်ခြင်းငှါ မဖြစ်ရာ၊ ငါ၏ဝေဒနာသည် ဤသို့ဖြစ်စေ၊ ငါ၏ ဝေဒနာသည် ဤသို့ မဖြစ်စေလင့်ဟု
ဝေဒနာ၌ တောင့်တမှုကို ရကောင်းရာ၏။ ရဟန်းတို့ ဝေဒနာသည်
အတ္တမဟုတ်သောကြောင့်
နာကျင်ခြင်းငှာ ဖြစ်၏။
ငါ၏ဝေဒနာသည် ဤသို့ဖြစ်စေ၊
ငါ၏ ဝေဒနာသည် ဤသို့ မဖြစ်စေလင့်ဟု ဝေဒနာ၌ တောင့်တမှုကို ရလည်းမရ။
သညာက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
သညာသည် အတ္တမဟုတ်၊
ရဟန်းတို့ သညာသည် အတ္တဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ ဤသညာသည် နာကျင်ခြင်းငှါ မဖြစ်ရာ၊ ငါ၏သညာသည် ဤသို့ဖြစ်စေ၊
ငါ၏ သညာသည် ဤသို့ မဖြစ်စေလင့်ဟု
သညာ၌ တောင့်တမှုကို ရကောင်းရာ၏။
ရဟန်းတို့ သညာသည်
အတ္တမဟုတ်သောကြောင့်
နာကျင်ခြင်းငှာဖြစ်၏။
ငါ၏သညာသည် ဤသို့ဖြစ်စေ၊
ငါ၏ သညာသည် ဤသို့
မဖြစ်စေလင့်ဟု သညာ၌
တောင့်တမှုကို ရလည်းမရ။
သင်္ခါရက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
သင်္ခါရတို့သည် အတ္တမဟုတ်၊
ရဟန်းတို့ သင်္ခါရတို့သည် အတ္တဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ ဤသင်္ခါရတို့သည် နာကျင်ခြင်းငှါ မဖြစ်ရာ၊ ငါ၏သင်္ခါရတို့သည် ဤသို့ဖြစ်စေကုန်သတည်း၊ ငါ၏သင်္ခါရတို့သည် ဤသို့မဖြစ်စေကုန် သတည်းဟု သင်္ခါရတို့၌ တောင့်တမှုကို ရကောင်းရာ၏။ ရဟန်းတို့သင်္ခါရတို့သည် အတ္တမဟုတ်သောကြောင့် နာကျင်ခြင်းငှာ ဖြစ်ကုန်၏။ ငါ၏သင်္ခါရတို့သည် ဤသို့ဖြစ်စေကုန်သတည်း၊
ငါ၏သင်္ခါရတို့သည် ဤသို့ မဖြစ်စေကုန်သတည်း
ဟု သင်္ခါရတို့၌ တောင့်တမှုကို ရလည်းမရ။
ဝိညာဏက္ခန္ဓာ အနတ္တဖြစ်ပုံ
ဝိညာဏ်သည် အတ္တမဟုတ်၊
ရဟန်းတို့ ဝိညာဏ်သည် အတ္တဖြစ်ခဲ့ငြားအံ့၊ ဤဝိညာဏ်သည် နာကျင်ခြင်းငှါ မဖြစ်ရာ၊ ငါ၏ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ဖြစ်စေ၊ ငါ၏ ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ မဖြစ်စေလင့်ဟု
ဝိညာဏ်၌ တောင့်တမှုကို ရကောင်းရာ၏။ ရဟန်းတို့ ဝိညာဏ်သည် အတ္တမဟုတ်သောကြောင့်
နာကျင်ခြင်းငှာဖြစ်၏။
ငါ၏ဝိညာဏ်သည် ဤသို့ ဖြစ်စေ၊ ငါ၏ဝိညာဏ်သည် ဤသို့မဖြစ်စေလင့်ဟု ဝိညာဏ်၌ တောင့်တမှုကို ရလည်း မရ။
ရူပက္ခန္ဓာ၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါး
ရဟန်းတို့ ထိုအရာကို အဘယ်သို့ မှတ်ထင်ကုန်သနည်း၊
ရုပ်သည် မြဲသလော မမြဲသလော။
မမြဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသောရုပ်သည် ဆင်းရဲလော ချမ်းသာလော။ ဆင်းရဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသော ဆင်းရဲသော ဖောက်ပြန်ခြင်း
သဘောရှိသော ရုပ်ကို
ဤရုပ်သည် ငါ့ဥစ္စာဖြစ်၏၊
ဤရုပ်သည် ငါဖြစ်၏၊
ဤရုပ်သည် ငါ၏ကိုယ် အတ္တတည်းဟု
ရှုခြင်းငှာ သင့်လျော်ပါမည်လော။
မသင့်လျော်ပါ အသျှင်ဘုရား။
နာမက္ခန္ဓာလေးပါး၌ လက္ခဏာရေးသုံးပါး
ဝေဒနာသည် မြဲသလော မမြဲသလော။
မမြဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသော ဝေဒနာသည်
ဆင်းရဲလော ချမ်းသာလော။
ဆင်းရဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသော ဆင်းရဲသော ဖောက်ပြန်ခြင်း သဘောရှိသော ဝေဒနာကို
ဤဝေဒနာသည် ငါ့ဥစ္စာဖြစ်၏၊
ဤဝေဒနာသည် ငါဖြစ်၏၊
ဤဝေဒနာသည်
ငါ၏ကိုယ်အတ္တတည်းဟု ရှုခြင်းငှာ သင့်လျော်ပါမည်လော။
မသင့်လျော်ပါ အသျှင်ဘုရား။
သညာသည် မြဲသလော မမြဲသလော။
မမြဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသောသညာသည်
ဆင်းရဲလော ချမ်းသာလော။
ဆင်းရဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသော ဆင်းရဲသော ဖောက်ပြန်ခြင်း
သဘောရှိသော သညာကို ဤသညာသည် ငါ့ဥစ္စာဖြစ်၏၊ ဤသညာသည် ငါဖြစ်၏၊ ဤသညာသည် ငါ၏ကိုယ်အတ္တတည်းဟု
ရှုခြင်းငှာ သင့်လျော်ပါမည်လော။
မသင့်လျော်ပါ အသျှင်ဘုရား။
သင်္ခါရတို့သည် မြဲသလော မမြဲသလော။
မမြဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသောသင်္ခါရတို့သည်
ဆင်းရဲလော ချမ်းသာလော။
ဆင်းရဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသော ဆင်းရဲသော ဖောက်ပြန်ခြင်း
သဘောရှိသော သင်္ခါရတို့ကို
ဤသင်္ခါရတို့သည် ငါ့ဥစ္စာဖြစ်၏၊
ဤသင်္ခါရ တို့သည် ငါဖြစ်၏၊
ဤသင်္ခါရတို့သည် ငါ၏ကိုယ် အတ္တတည်းဟု ရှုခြင်းငှာ သင့်လျော်ပါ မည်လော။
မသင့်လျော်ပါ အသျှင်ဘုရား။
ဝိညာဏ်သည် မြဲသလော မမြဲသလော။
မမြဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသောဝိညာဏ်သည်
ဆင်းရဲလော ချမ်းသာလော။
ဆင်းရဲပါ အသျှင်ဘုရား။
မမြဲသော ဆင်းရဲသော ဖောက်ပြန်ခြင်း
သဘောရှိသော ဝိညာဏ်ကို
ဤဝိညာဏ်သည် ငါ့ဥစ္စာဖြစ်၏၊
ဤဝိညာဏ်သည် ငါဖြစ်၏၊
ဤဝိညာဏ်သည် ငါ၏ကိုယ်အတ္တတည်းဟု ရှုခြင်းငှာ သင့်လျော်ပါမည်လော။
မသင့်လျော်ပါ အသျှင်ဘုရား။
ရုပ်တရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
ရဟန်းတို့ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းကြောင့်
အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော၊ အတွင်း အပြင်လည်းဖြစ်သော၊
အကြမ်း အနုလည်းဖြစ်သော၊
အယုတ် အမြတ်လည်း ဖြစ်သော၊
အဝေး အနီးလည်းဖြစ်သော
အလုံးစုံသော ရုပ်ကို
ဤရုပ်သည် ငါ့ဥစ္စာမဟုတ်၊
ဤရုပ်သည် ငါမဟုတ်၊
ဤရုပ်သည် ငါ၏ကိုယ်အတ္တမဟုတ်ဟု
ဤသို့ ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ
မှန်ကန်သော ပညာဖြင့် ရှုရမည်။
ဝေဒနာတရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော၊ အတွင်း အပြင်လည်းဖြစ်သော၊
အကြမ်း အနုလည်းဖြစ်သော၊
အယုတ် အမြတ်လည်း ဖြစ်သော၊ အဝေးအနီးလည်း ဖြစ်သော
အလုံးစုံသော ဝေဒနာကို
ဤ ဝေဒနာသည် ငါ့ဥစ္စာမဟုတ်၊
ဤဝေဒနာသည် ငါမဟုတ်၊
ဤ ဝေဒနာသည် ငါ၏ ကိုယ်အတ္တမဟုတ်ဟု
ဤသို့ ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ
မှန်ကန်သော ပညာဖြင့် ရှုရမည်။
သညာတရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော၊ အတွင်း အပြင်လည်းဖြစ်သော၊
အကြမ်း အနုလည်းဖြစ်သော၊
အယုတ် အမြတ်လည်း ဖြစ်သော၊
အဝေး အနီးလည်း ဖြစ်သော အလုံးစုံသောသညာကို
ဤသညာသည် ငါ့ ဥစ္စာမဟုတ်၊
ဤသညာသည် ငါမဟုတ်၊
ဤသညာသည် ငါ၏ကိုယ်အတ္တမဟုတ်ဟု
ဤသို့ ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ
မှန်ကန်သော ပညာဖြင့် ရှုရမည်။
သင်္ခါရတရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော၊ အတွင်း အပြင်လည်း ဖြစ်သော၊
အကြမ်း အနုလည်းဖြစ်သော၊
အယုတ် အမြတ်လည်းဖြစ်သော၊
အဝေး အနီးလည်း ဖြစ်သော
အလုံးစုံသော သင်္ခါရတို့ကို
ဤသင်္ခါရတို့သည် ငါ့ဥစ္စာမဟုတ်ကုန်၊ ဤသင်္ခါရတို့သည် ငါမဟုတ်ကုန်၊ ဤသင်္ခါရတို့သည်
ငါ၏ကိုယ်အတ္တမဟုတ်ကုန်ဟု
ဤသို့ ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ
မှန်ကန်သော ပညာဖြင့် ရှုရမည်။
ဝိညာဏ်တရားကို တဏှာ မာန
ဒိဋ္ဌိဂါဟတို့ဖြင့် မရှုကြည့်အပ်ပုံ
အတိတ် အနာဂတ် ပစ္စုပ္ပန်လည်းဖြစ်သော၊ အတွင်း အပြင်လည်းဖြစ်သော၊
အကြမ်း အနုလည်းဖြစ်သော၊
အယုတ် အမြတ်လည်းဖြစ်သော၊
အဝေး အနီးလည်း ဖြစ်သော
အလုံးစုံသော ဝိညာဏ်ကို
ဤဝိညာဏ်သည် ငါ့ဥစ္စာမဟုတ်၊ ဤဝိညာဏ်သည် ငါမဟုတ်၊
ဤဝိညာဏ်သည် ငါ၏ကိုယ်အတ္တမဟုတ်ဟု ဤသို့ဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ
မှန်ကန်သော ပညာဖြင့် ရှုရမည်။
နိဗ္ဗိန္ဒဉာဏ်မှစ၍ မဂ်ကိစ္စတစ်ဆယ့်ခြောက်ချက်ဖြစ်ပုံ
ရဟန်းတို့ ဤသို့ ရှုသော
အကြားအမြင်ရှိသော အရိယာတပည့်သည် ရုပ်၌လည်း ငြီးငွေ့၏၊
ဝေဒနာ၌လည်း ငြီးငွေ့၏၊
သညာ၌လည်း ငြီးငွေ့၏၊
သင်္ခါရတို့၌လည်း ငြီးငွေ့၏၊
ဝိညာဏ်၌လည်း ငြီးငွေ့၏၊
ငြီးငွေ့သော် စွဲမက်မှုကင်း၏၊ စွဲမက်မှုကင်းခြင်းကြောင့်
(ကိလေသာမှ) လွတ်မြောက်၏၊
(ကိလေသာမှ) လွတ်မြောက်သော်
(ကိလေသာမှ) လွတ်မြောက်ပြီဟု အသိဉာဏ်ဖြစ်ပေါ်၏၊
ပဋိသန္ဓေ နေမှုကုန်ပြီ၊
အကျင့်မြတ်ကို ကျင့်သုံးပြီးပြီ၊
ပြုဖွယ်(မဂ်)ကိစ္စကို ပြုပြီးပြီ၊
ဤမဂ်ကိစ္စအလို့ငှာ တစ်ပါးသောပြုဖွယ် မရှိတော့ပြီဟု ဟောတော်မူ၏။
ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းများ ရဟန္တာဖြစ်ပုံ
မြတ်စွာဘုရားသည် ဤစကားကို မိန့်တော်မူ၏၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရား မိန့်တော်မူသော စကားကို
နှစ်လိုသည်ဖြစ်၍ ဝမ်းမြောက်စွာ ခံယူကုန်ပြီ။
ဤဂါထာမဖက် သက်သက်သော
ဒေသနာကို ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်
ပဉ္စဝဂ္ဂီ ရဟန်းတို့၏ စိတ်တို့သည်
မစွဲလမ်းမူ၍ အာသဝေါတို့မှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏။
အနတ္တလက္ခဏသုတ် မြန်မာပြန် ပြီးပါပြီ။
၇။အနတ္တလက္ခဏသုတ်၊
ဥပယဝဂ်၊ ခန္ဓဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်။
မင်းကွန်း တိပိဋက ဆရာတော်
ရေးသားတော်မူသော သံဝေဂလင်္ကာများ
ရုပ် ဝေဒနာ သညာ သင်္ခါရ
ဝိညာဏတွင်မည် ခန္ဓာသည်ကား၊
မြင့်ရှည်ကာလ၊မတည်ထဘဲ၊
ခဏဖြစ်လျက်၊ ခဏပျက်၏၊
ဖြစ်ပျက်နှစ်တန်၊ နှိပ်စက်ဒဏ်ဖြင့်၊
တရံမစဲ၊ လွန်ဆင်းရဲ၏။
ခိုင်မြဲကြောမာ၊အနှစ်မပါဘူး၊
ပညာစက္ခု၊ မျှော်ထောက်ရှုလျှင်၊
သူ့သဘာဝ၊ အနိစ္စနှင့်၊
ဒုက္ခအနတ္တ၊ မှန်လှစွာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစ္စာ ငါ့လိပ်ပြာတို့
ဘာတစ်ခုမှ မဟုတ်ကြသည် ဓမ္မသက်သက်ပါတကား။
ဤကိုယ်ကာယ၊ တစ်လံမျှ၌၊
နှစ်ဝ နာမ် ရုပ်၊ ဖြစ်၍ ချုပ်၏၊ နာမ်ရုပ်တရား၊ဤနှစ်ပါးတည်း၊
ရှည်လျားကာလ၊မတည်ကြဘဲ၊
ခဏဖြစ်လျက်၊ခဏပျက်၏၊
နှိပ်စက်ခြင်းရာ လိုမပါဘူး၊
သဘာဝအား၊ဤသုံးပါးကြောင့်
ဖြစ်ပွားသမျှ အနိစ္စသည်၊
ဒုက္ခ-အနတ္တာ၊မှန်လှစွာ၏၊
ငါ ငါ့ဥစ္စာ၊ငါ့လိပ်ပြာတို့၊
ဘာတစ်ခုမှ၊မဟုတ်ကြသည်၊
ဓမ္မသက်သက်ပါတကား။
တရားလက်မလွတ်ကြစေနှင့်
ရုပ်နာမ် ဓမ္မ၊သင်္ခါရတို့
ကိုယ်ကဤပုံ၊ဖြစ်လိုတုံလည်း
တစ်ဖုံဆင်ကွဲ၊သူတစ်နဲဖြင့်
ဖောက်လွဲတတ်စွာ၊ဓမ္မတာကို
ပညာစက္ခု၊မျှော်ထောက်ရှု၍
ယခုပင်လျှင်၊မအိုခင်က
ကြိုတင်ကောင်းမှု၊ကြိုးစားပြုလော့
ယခုပင်လျှင်၊မနာခင်က
ကြိုတင်ကောင်းမှု၊ကြိုးစားပြုလော့
ယခုပင်လျှင်၊မသေခင်က
ကြိုတင်ကောင်းမှု၊ကြိုးစားပြုလော့
ရတုချိန်ထောက်၊သေချိန်ရောက်မှ
ချုပ်ပျောက်ခန္ဓာ၊သေစိမ့်ငှာဟု
သတ္တဝါခပင်း၊သေရှင်မင်းနှင့်
မိတ်သင်းဖွဲ့လျှက်၊တစ်စက်ကယ်မှ
အချိန်းအချက်၊မရှိကြဘူး
အပ္ပမာဒ၊နှလုံးဆ၍
ဗုဒ္ဓစကား၊လိုက်နာပွားသည်
တရားလက်မလွတ်ကြစေနှင့်။
မင်းကွန်းတိပိဋကဆရာတော်ကြီး
ဦးဝိစိတ္တသာရာဘိဝံသ
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
အာရောဂျတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
နိရန္တရာယတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
မင်္ဂလတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
သုခါတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
ဟိတတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
မဂ္ဂဉာဏတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
ဖလဉာဏတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
အနတ္တလက္ခဏသုတ္တံ
နိဗ္ဗာနတ္ထာယ ဝေါ ရက္ခန္တု။
